Afgelopen zomer bezochten we het lieflijke, maar
o zo druk bezochte vissersdorpje Polperro in Cornwall, op onze
ontdekkingstocht langs de Engelse zuidkust. Het was een mooie dag,
schitterend weer - en het was dus best druk. Als je door je oogwimpers
keek kon je echter wel zien hoe vredig en stil het dorpje op een mooie
herfstdag of vroeg in april erbij zou kunnen liggen. Als het plaatsje
nog alleen bewoond en bezocht wordt door de eigen bevolking. Met
diezelfde half toegeknepen ogen, een beetje omhoog kijkend, liepen we
ook een achteraf straatje in, weg van de terrasjes, het haventje, de
rondslenterende, de bus net uitstromende of weer opzoekende bezoekers.
En daar zag ik dit opeens.
Een serre, een langgerekt venster met
een plant erachter, met uitzicht op nog meer vensters en een frisse
witte gevel. Vlaggetjes erboven, wapperend boven de straat. En temidden
van al dat spektakel van spiegelingen - maya (wat zoveel betekent als
'sluiers van illusie') zou de boeddhist zeggen - de schim van een
Boeddhabeeld. Nou is de beeltenis van Boeddha best wel 'in de mode'
tegenwoordig en het hebben van zo'n beeld ergens in je huis of tuin
bijna een must als je ook de Happinez leest of op een yoga-cursus zit,
dus ergens verzet ik mij daar dan weer tegen.
Toch wilde ik op dit moment deze foto maken, omdat hieruit juist de ware aard van de (seculier) Boeddhistische levensfilosoofie spreekt. In die levensfilosofie symboliseert Boeddha niet een godheid buiten ons - maar wat men aanduidt als 'de ware natuur van de geest'. Onze eigen geest dus, ons hogere Zelf, onze Essentie. De ware natuur van de geest wordt omschreven als een kracht en een bewustzijn dat schuilgaat achter de schijnvolle veranderlijkheid van onze persoonlijkheid, de stroom van gedachten en gevoelens die door en langs ons heen golft, of zoals Jetsün Khandro Rinpoche het beschrijft: dat wat voorbij- en voorafgaat aan allerlei negatieve tendensen, vrij is vooroordelen, vrij is van rusteloosheid, vrij is van hoop en angst. De ware natuur van de geest is ook iets dat zich ten diepste verbonden weet met alles en iedereen, of beter: met het diepere Zijn van alles om ons heen en ver weg. Het is iets wat in ons sluimert en op de achtergrond altijd bij ons is. Als we er naar leren luisteren dan horen we dat het spreekt tot ons, ons inspireert, leidt en ook rust, vrede en geluk geeft. Daarom: het is onze eigen Essentie - dat aan ons tijdelijke bestaan in onze huidige hoedanigheid vooraf gaat en ook weer overleeft.
Ik heb het afgelopen jaar een begin gemaakt met
me af te stemmen op die Essentie in mij. Niet dat ik daarmee Boeddhist
geworden ben - ik ben meer mijZelf geworden. Daarom betekent dit beeld,
dat zo plotseling en op een plek waar je het totaal niet verwacht, zo
veel voor mij, dat ik het tot een icoon gemaakt heb - afgedrukt op 60x90
cm - voor mijn nieuwe werkkamer waar ik als coach mensen in contact wil
helpen brengen met de ware natuur van hún geest. Als icoon dus ook voor
mijn nieuwe activiteit en Zijn als
Essential Waves. En dan kan het
natuurlijk niet anders, dan dat op de rand van dit veelbewogen jaar van
afsluiten en opnieuw beginnen deze foto als plaat van de maand de
'eeuwigheid' in gaat.
Nikon D800, 16-35 mm f/4G ED VR II AF-S Nikkor - 35mm, 1/125 sec
bij F/11 en ISO 200
Bewerking: Adobe Lightroom
|
08-2018 |
04-2018 |
03-2018 |
02-2018 |
11-2017
| 10-2017 |
09-2017 |
08-2017 |
05-2017 | 04-2017
| 03-2017
|
01-2017 |
|
12-2016 |
11-2016
| 10-2016
|
09-2016
| 08-2016
|
07-2016 | 06-2016 |