Lieve nicht, vandaag wilde ik deze tekst schrijven, en juist vandaag heb ik een slechte dag. Maar de tekst die ik in gedachten heb en de gevoelens die nu in mij malen, zij resoneren wonderwel met de foto's waar ik net de laatste hand aan heb gelegd en die ik je hierbij meestuur. Het thema is perspectief omdat zij, allemaal genomen in Berlijn, ook allemaal genomen zijn met een groothoekobjectief, en vaak op de grootste beeldhoek, vanuit bijzondere standpunten - vanaf de grond, liggend op een graf, vanaf de luchtplaats, de U-Bahn - de diepte van mijn hart. Het is vanaf hier alsof de wereld over me heen valt, alsof ik mijn gevoelens niet meer kan stutten. Vanuit een bepaald perspectief is het allemaal werk-gerelateerd, natuurlijk, maar dat zegt alleen waar de ineenstorting, de stedebrand begonnen is. Die woekert sindsdien onstuitbaar voort, alles omtrekkend - vertraagd, dat wel, maar in steeds wijdere cirkels, en door steeds meer vloeren heen.
Soms lijkt het even op te houden, daalt het stof neer, krast er een kraai in de stilte in mij, valt een straal verstrooid licht door de kieren van het gebarsten plafond (of is het de vloer?). En dan scheurt er opnieuw een muur, wrikt ergens zich een steen los, en nog een, en nog een. Beeft de aarde, stromen de tranen opnieuw.
Zo zijn ook mijn foto's. Benauwenis, en daar vanuit omhoog kijken naar de blauwe hemel die roerloos, koud en onverbiddelijk toeziet - zoekend naar perspectief of houvast. De benauwenis van het verlaten huis, de benauwenis van het oprijzende graf, de benauwenis van de stasigevangenis, de benauwenis van het metrostation, de pompeuze optorenende architectuur. Tegen de achtergrond waarvan mensen nog slechts silhouetten zijn, figuranten in een slechte film - of gewoon afwezig.
Natuurlijk is er een perspectief - deze stad in ons zal worden herbouwd, de deling zal ongedaan gemaakt, de vloek opgeheven, ooit, 'mercy will come' - maar dat lijkt nu even heel ver weg. Vandaag is er even geen tele en geen troost voor ons. Vandaag kijken we ons lot recht in de grijsgroene ogen. Vandaag wensen we alleen een arm om ons heen - je liefhebbende xxx.
Put to rest what you thought of me
While I clean this slate
With the hands of uncertainty
So let mercy come
and wash away
What I've done.
(Linkin Park - What I've done)