Wie had gedacht dat vergane industriële glorie, zoals de cokesfabriek van Kokerei Hansa of de kolenmijn van Zeche Zollern slechts saaie lelijkheid herbergen heeft het vreselijk mis. De schoonheid van vergankelijkheid en van vergaan - dat moet je zien, en dat moet je er ook voor een niet onbelangrijk deel zelf inbrengen. De foto's die hiervan het resultaat zijn laten dat, hoop ik, zien. In elke foto is een stukje van mezelf gelegd - en heeft een eigen sfeer meegekregen.
Dat is ook de essentie van industrie: van ruw materiaal iets moois, of nuttigs en in ieder geval iets waardevols maken. Toegevoegde waarde heet dat. De benodigde machine heet: verbeelding. Kom verder in mijn beeldenfabriek!