Wie had gedacht dat vergane industriële glorie, zoals de cokesfabriek
van Kokerei Hansa of de kolenmijn van Zeche Zollern slechts saaie
lelijkheid herbergen heeft het vreselijk mis. De schoonheid van
vergankelijkheid en van vergaan - dat moet je zien, en dat moet je er
ook voor een niet onbelangrijk deel zelf inbrengen. De foto's die
hiervan het resultaat zijn laten dat, hoop ik, zien. In elke foto is een
stukje van mezelf gelegd - en heeft een eigen sfeer meegekregen.
Dat is ook de essentie van industrie: van ruw materiaal iets moois, of
nuttigs en in ieder geval iets waardevols maken. Toegevoegde waarde heet
dat. De benodigde machine heet: verbeelding. Kom verder in mijn
beeldenfabriek!