In november trokken de gestaalde kaders van het Ouwe Meuk Genootschap oostwaarts naar Polen, Silezië om precies te zijn. Een streek die zwaar getekend is door de geschiedenis - en door de zware industrie. Niet iedereen wordt daar vrolijk van - maar wij wel. Geniet van de beelden van energiecentrales, mijnen - al dan niet stilgelegd -, cokes- en staalfabrieken. De steden, deels van historische schoonheid, andere in transformatie, afbraak en vernieuwing, verkennen we vooral 's nachts, die vanwege de oostelijke ligging en het tijdstip in het jaar vroeger invalt dan verwacht.
We beginnen de reis op de eeuwige bruinkoolvelden onder Leipzig. Daar ligt, aan de rand van het immens maanlandschap van de Tagebau Vereinigtes Schleenhain, de immense bruinkoolcentrale van Vattenfall: 2x920 Megawatt! Aan de voet van de gigantische koeltorens ligt een 'gefundenes Fressen': een stukje sfeervolle meuk om in de stemming te komen.
Dan gaat de reis verder naar Silezië. Van Wroclaw reizen we door naar het hart van de Silezische metropool: Katowice, de snelst groeiende stad van Polen en daarmee volop in transformatie. We zoeken en vinden het Polen van de zestiger jaren, dat ons sterk doet denken aan onze eigen jeugd, inclusief de geur van steenkoolkachels die ons vervult met melancholie en associaties met thuis, moeders en kaakjes bij de thee. Van hieruit verkennen we de wijde omgeving.
Na een klassiek intermezzo in de historische stad Krakow keren we terug naar het Opper-Silezische hartland en strijken neer in Bytom. Deze stad wankelt tussen omwenteling en verval. Zij gaat nog gebukt onder een hoge werkloosheid - is omringd met stilgelegde of met moeite draaiend gehouden centrales, mijnen en een uit de route geraakt spoornetwerk - en zakt ondertussen gestaag weg dankzij de meer dan 1000 meter diepe ondergraving door de mijnbouw. Tegelijk worden sommige industriële monumenten wel hoopvol verbouwd tot luxe appartementen en galleries. Hier trekken we een dag op met de lokale fotograaf Roman Klus, afgerond in de lokale Jazzclub, die zich moeilijk vinden maar zeker wel genieten liet - waarna het avontuur toch nog met een rondje avondfotografie wordt voortgezet.
Tenslotte voert de fotografische strooptocht ons langs kastelen en vestingen aan de voet van het Tatragebergte en een nacht in Klodzko. Na nog een nachtje Ossie-weemoed in Eisenhüttenstadt brengt een relaxte Heimfahrt ons weer thuis. Missie geslaagd? - oordeel zelf!